16.10.2012
W sobotę 6 września odbyła się pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej.
Pielgrzymka rozpoczęła się wcześnie, bo o 6 rano. Wyjechaliśmy spod Kościoła NMP Matki Miłosierdzia dwoma autokarami. Jeden z nich był pod przewodnictwem ks. Krystiana Charchuta natomiast drugi pod opieką s. Małgorzata . Dla sporej grupy osób był to pierwszy w życiu wyjazd do Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej. Modliliśmy się, aby Pan Bóg pobłogosławił nam również pogodą na ten dzień. W czasie podróży śpiewaliśmy pieśni poranne i Maryjne, oraz wysłuchaliśmy konferencji ks. Krystiana na temat pokory.
Na miejsce dotarliśmy przed godziną 10.00. Świątynia w Licheniu wzbudziła w nas zachwyt oraz zdziwienie. Obiekt ten powstał wyłącznie ze środków ofiarowanych przez zwykłych ludzi, oraz pielgrzymów. Ze słów przewodnika dowiedzieliśmy się, że Bazylika zbudowana jest na planie krzyża. Do kościoła prowadzą 33 stopnie nawiązujące do lat życia Jezusa Chrystusa na ziemi. Po prawej stronie schodów znajduje się dzwonnica, w której umieszczony jest największy dzwon w Polsce, nazwany imieniem "Maryja Bogurodzica". Z lewej strony schodów znajduje się wieża. Z jej punktu widokowego rozciąga się piękny widok na pobliskie lasy, jeziora i pola. W 2005 r. w dniu odpustu Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej, uroczyście nadano kościołowi tytuł Bazyliki Mniejszej.
Wnętrze świątyni zachwyciło nas swoim majestatem. O 10.00 rozpoczęła się uroczysta msza Święta. Przed mszą zostaliśmy mile przywitani przez księży Marianów. Kapłani zachęcali nas do sakramentu pokuty i pojednania, oraz do przyjęcia Pana Jezusa do swojego serca. Dzięki temu, w Bazylice mogliśmy podczas Eucharystii uzyskać odpust zupełny. Tego dnia wspominaliśmy również św. Siostrę Faustynę Kowalską. Msza Święta zakończyła się błogosławieństwem pielgrzymów.
Po uroczystej Mszy Świętej przed Bazyliką zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie. Wkrótce, wraz z przewodnikiem udaliśmy się do Lasu Grąblińskiego, oddalonego o 2 km. od sanktuarium. W lesie tym, Najświętsza Maryja Panna objawiała się Mikołajowi Sikatce. Od przewodnika dowiedzieliśmy się również o historii Cudownego Wizerunku oraz historii Sanktuarium. Orędzie Maryi dotyczące obrazu utkwiło nam głęboko w pamięci:
"Gdy nadejdą ciężkie dni ci, którzy przyjdą do tego obrazu, będą się modlić i pokutować, nie zginą. Będę uzdrawiać chore dusze i ciała. Ile razy ten Naród będzie się do mnie uciekał, nigdy go nie opuszczę, ale obronię i do swego Serca przygarnę jak tego Orła Białego. Obraz ten niech będzie przeniesiony w godniejsze miejsce i niech odbiera publiczną cześć. Przychodzić będą do niego pielgrzymi z całej Polski i znajdą pocieszenie w swych strapieniach. Ja będę królowała memu narodowi na wieki. Na tym miejscu wybudowany zostanie wspaniały kościół ku mej czci. Jeśli nie zbudują go ludzie, przyślę aniołów i oni go wybudują."
Idąc wzdłuż leśnych ścieżek w zadumie i refleksji rozważaliśmy drogę krzyżową Pana Jezusa, oraz mijaliśmy miejsca, w których objawiała się Matka Boża. Wielu z nas przyklękło w kapliczce obok kamienia z odbitymi śladami stóp Maryi.
Po powrocie z lasu odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia przed Najświętszym Sakramentem, w kaplicy Świętej Trójcy. Pielgrzymkę zakończono czasem wolnym, w którym między innymi zachęcano nas by zwiedzić piękny kościół św. Doroty. Była również możliwość zaopatrzyć się w ciekawe książki i pamiątki, oraz nabrać wody z cudownego źródełka.
W drodze powrotnej do Oleśnicy, mieliśmy okazję wysłuchać umacniających świadectw i pomodlić się na różańcu. Wszyscy wróciliśmy szczęśliwie do naszych domów o godzinie 21.00. Dzień ten spędziliśmy radośnie, w modlitwie oraz w przyjaźni. Pogłębiliśmy również naszą wiedzę i wiarę w Jedynego Boga.
Marta Wójcińska
|