26.11.2018 Święta Cecylia to jedna z najbardziej czczonych osób w starożytnym Kościele. Świadczy o tym chociażby fakt, że jako jedna z 24 świętych znalazła się w kanonie Mszy świętej, którego korzenie sięgają tradycji liturgicznej starożytnego Rzymu.
Z danych historycznych wiemy o niej bardzo niewiele. Większość informacji jest zaczerpnięta ze średniowiecznych legend. Mówią one, że Cecylia była Rzymianką, urodzoną w III w., słynącą z niezwykłej urody. Jej prawdziwe piękno wynikało jednak z ducha, całkowicie zanurzonego w Bogu. Została umęczona jako wierna chrześcijanka. Legendy wspominają, iż pięknie grała na organach wodnych. Z tego względu patronuje zaangażowanym w oprawę muzyczną liturgii oraz śpiew kościelny. W dzień jej wspomnienia 22 listopada modliliśmy się za wszystkich, którym patronuje w naszej parafii: za pana Jana i pana Tomasza, naszych organistów, za chór IUNCTUS, scholkę SASANKI, kantorów, siostry zakonne i kapłanów. W następnym dniu, w czasie cotygodniowej próby chóru IUNCTUS, ksiądz Proboszcz pojawił się w salce chórzystów z tortem, aby uczcić świętą Patronkę oraz podziękować za zaangażowanie naszej wspaniałej śpiewającej drużynie. Po skończonej próbie chóru trwaliśmy na adoracji przed Najświętszym Sakramentem, aby cała nasza służba ku Bogu zmierzała i od Boga brała początek. Niech więc św. Cecylia błogosławi wszystkim śpiewającym i grającym w naszej parafii, a my wszyscy starajmy się śpiewać Bogu nie tylko ustami, ale życiem. To przesłanie odnajdujemy w liturgii godzin w dniu św. Cecylii: "Sławcie Pana na cytrze, śpiewajcie Mu przy harfie o dziesięciu strunach. Odrzućcie wszystko, co dawne, wy, którzy poznaliście pieśń nową. Do ludzi nowych należy Nowe Przymierze i nowa pieśń. Pieśń nowa nie jest dla ludzi dawnych. Uczą się jej jedynie ludzie nowi, którzy dzięki łasce ze starych stali się nowymi i przynależą do Nowego Przymierza, do królestwa niebieskiego. Ku niemu wzdycha cała nasza miłość i śpiewa pieśń nową. Niech śpiewa ją nie językiem, ale życiem."
|