19.06.2018 Kościół katolicki, aby przedłużyć obchód swoich najważniejszych świąt przeżywa tzw. oktawy. Jest to osiem dni trwających od samej uroczystości, jak mówi sama nazwa pochodzenia łacińskiego, w czasie których przeżywamy daną uroczystość.
Kościół w Polsce z pewnością wyróżnia się dwiema cechami: kultem eucharystycznym i kultem maryjnym. Ten pierwszy dostrzegalny jest zazwyczaj przez cudzoziemców, którzy będąc pierwszy raz w naszej ojczyźnie zawsze zauważają liczny udział wiernych w czasie niedzielnych Mszy świętych. Dobrze wiemy, że kult ten obejmuje nie tylko udział w świątecznej Eucharystii, ale również częstą adorację Najświętszego Sakramentu, liczne nabożeństwa, praktykę pierwszych piątków miesiąca. W ten nurt pobożności z pewnością włącza się przeżywanie oktawy Bożego Ciała. Na wzór głównej procesji Uroczystości Ciała i Krwi Chrystusa, przez cały tydzień w naszym kościele była sprawowana wieczorna Liturgia jako Msza święta wotywna o Najświętszej Eucharystii wraz z procesją teoforyczną wokół świątyni. Procesji towarzyszyły dzieci w bieli sypiące kwiaty. W ostatni dzień oktawy w czasie procesji miał miejsce obrzęd stacji przy czterech ołtarzach. Zostały, także poświęcone wianki i kwiaty wedle naszej ludowej tradycji. W naszej parafii pięknym zwyczajem jest przedłużenie oktawy Bożego Ciała o jeden dzień, tak, aby w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa również odbyć procesję uwielbienia z Najświętszym Sakramentem.
Ks. Jakub Mazur |