Historia kościoła i parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny Matki Miłosierdzia w Oleśnicy.
Kościół NMP Matki Miłosierdzia został zbudowany w latach osiemdziesiątych XX wieku z inicjatywy długoletniego proboszcza Oleśnicy Księdza Infułata Franciszka Sudoła i dzięki staraniom Jego Eminencji Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza. W 1981 roku ówczesne władze województwa wydały pozwolenie na budowę nowego obiektu sakralnego w Oleśnicy. 26 października 1982 roku w obecności licznie zgromadzonych Oleśniczan sufragan wrocławski Ksiądz Biskup Wincenty Urban poświęcił plac oraz krzyż, który stanął w miejscu przyszłej budowy. Kamień węgielny został poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II podczas pielgrzymi do Wrocławia w 1983 roku. Projekt architektoniczny świątyni przygotował oleśnicki architekt inżynier Grzegorz Świtoń. Kształtem zewnętrznym kościół nawiązuje do biblijnej Arki Noego. We wnętrzu został zastosowany podział na trzy nawy z zaznaczonym podwyższeniem otwartym prezbiterium. W centralnym miejscu znajduje się figura pochodząca z ołtarza przygotowanego na spotkanie Ojca Świętego we Wrocławiu w 1983r. Świątynia może pomieścić ok. 3000 osób. W tym miejsc siedzących 1056. W budowie nowego domu Bożego bardzo ofiarnie i licznie uczestniczyli mieszkańcy Oleśnicy w tym specjaliści: inżynier Józef Mencel odpowiedzialny za konstrukcję obiektu, inżynier Stanisław Borys - instalacja sanitarna, inżynier Czesław Godyń - instalacja elektryczna oraz kierujący pracami inżynier Zdzisław Sikora. 28 maja 1990 roku dekretem Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej dokonano podziału istniejącej parafii świętego Jana Ewangelisty i utworzono nową parafię Matki Bożej Miłosierdzia, w której proboszczem został dotychczasowy wikariusz oleśnickiej parafii Ksiądz Jan Suchecki. Wieloletnie wysiłki i starania mające na celu wzniesienie nowej świątyni zostały ukoronowane w dniu 23 czerwca 1990 roku zakończeniem budowy i poświęceniem kościoła Matki Bożej Miłosierdzia przez nuncjusza stolicy apostolskiej w Polsce Księdza Arcybiskupa Józefa Kowalczyka w obecności Metropolity Wrocławskiego Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza i ówczesnych biskupów pomocniczych: Tadeusza Rybaka, Józefa Pazdura, Jana Tyrawy i wielce zasłużonego w dziele budowy Księdza Infułata Franciszka Sudoła. Kościół poświęcony i oddany do użytku wiernych wymagał jeszcze wiele pracy i wysiłku, aby uzyskać świetność należną domowi Bożemu. Metropolita Wrocławski Ksiądz Kardynał Henryk Gulbinowicz ofiarował kopię obrazu patronki kościoła Matki Bożej Ostrobramskiej autorstwa Zofii Bałzukiewiczówny w następnych latach świątynia otrzymała dar od Kurii Wrocławskiej w postaci figur apostołów Piotra i Pawła oraz rzeźby przedstawiające rodziców Matki Bożej Joahima i Annę. W 1992 roku na mocy dekretu Biskupa Polowego świątynia stała się kościołem garnizonowym. W roku Wielkiego Jubileuszu 2000 lat chrześcijaństwa i Jubileuszu 1000-lecia Diecezji Wrocławskiej oraz 10-lecia istnienia świątyni legat papieski Kardynał Edmund Szoka w obecności Arcybiskupa Kolonii Joahima Meisnera i Metropolity Wrocławskiego Henryka Kardynała Gulbinowicza, Biskupa Polowego Leszka Sławoja-Głódzia oraz Biskupów pomocniczych Józefa Pazdura, Jana Tyrawy, Edwarda Janiaka dokonał obrzędu konsekracji kościoła Matki Bożej Miłosierdzia. 29 października 2000 roku Jego Eminencja Kardynał Joseph Ratzinger dokonał poświęcenia figury Chrystusa Króla Wszechświata projektu księdza Czesława Jana Mazura, która jest repliką rzeźby z kolumny pomnika na cześć Chrystusa Króla postawionej we Wrocławiu w podziękowaniu Bogu za tysiąclecie biskupstwa wrocławskiego i dwa tysiące lat chrześcijaństwa.
Opracowała: Barbara Bielańska-Karasek |